Dit heb ik er van gemaakt.
Omdat de patroontjes mooi afgewerkt moeten zijn aan beide kanten, heb ik de geborduurde ruiten rondom voorzien van een rij platsteken en kon ik mijn aan- en afwerkdraad hierin wegstoppen.
Ik heb 4 verschillende holbeinpatroontjes en 3 vlakvullingen gebruikt en heb deze steeds laten verspringen ten opzichte van elkaar.
Bij het uitzoeken van de vlakvullingen heb ik er rekening mee gehouden, dat deze aan voor- en achterzijde exact hetzelfde konden worden geborduurd.
Op bovenstaande foto zie je de twee gasten, die gisteren op onze vijver zijn geland en heerlijk hebben genoten. Vanmorgen hebben we ze toch maar naar een nieuw vakantie adres gestuurd. Dit om de erwtensoep, waarin de vijver inmiddels was veranderd, weer helder te laten worden en verdere stress van de vissen te voorkomen. Aan het gekwaak te horen hadden ze graag nog wat willen blijven.
8 opmerkingen:
Mooi zeg het lijkt wel kant voor je raam!
en die gasten kunnen maar beter doortrekken! Wat een erwtensoep vijver daar zit echt niemand op te wachten alhoewel het er wel heel leuk uitziet zo!
fijne week
Yolanda
Wauw wat lijkt dit mooi zeg, prachtig gewoon.
Groetjes,
Amarins
Prachtige oplossing Jeanny!! en ook weer geweldig geborduurd natuurlijk:)
Oh je gasten zijn leuk, maar ken dit en ik stuur ze ook altijd door LOL.
Je hebt het weer prachtig gedaan!
Liefs Liliane
wat een MOOI werkstuk..
en éxtra moeilijk om de voor- en achterkant "netjes" te krijgen! petje af!
groetjes, Petra
Een prachtig welkom voor "achterom".
En een kort bezoekje van die twee.
Groetjes
Wat een leuk welkom voor je Merklapperie.
Eendjes zitten hier altijd in de sloot. En daar kunnen ze gerust blijven. Daar is ook veel meer ruimte voor hun jonkies.
Wat een mooie achterom geweldig. Echt Jeanny zo mooi afgewerkt en verwerkt.Geniet van je mooie werk !!
Heerlijk de eendjes familie, ik weet er alles van. Ik heb ze jaren gehad. Nu na dat moeders overleden is in mijn vijver. Is vader nog een jaar geweest met een vrouwtje af gepakt van een ander mannetje. Wat hij weer niet pikte.
Had ik iedere keer ruzie in de tuin van die twee mannen.
Gelukkig ik zie ze nu ook niet meer. Want een rommel dat ze kunnen maken. En vissen van slag.
Maar het was wel aan doenlijk tikken tegen het raam om eten,en mij overal volgen waar ik was.Ook buiten. En toen er kleintjes waren met de kleintjes achter haar aan. Verschillende jaren met weer nieuw klein grut.
Aten uit de hand, was ook weer leuk.
Ja ik kan er over blijven kwekken.
Een heel verhaal geworden. Liefs José
Een reactie posten