Een hartenmandje.

Bij Naald & Draad kocht ik enkele weken geleden een pakketje van Au fil de l'Yères.



Wat mij het meeste aanspreekt aan dit pakketje is het triplex mandje met daarin de hartenvorm. Je kunt eindeloos variëren met hartjes (in diverse technieken) in het "lijstje" met steeds weer een ander strikje erin.

Een mooi kleedje in Schwälmertechniek.

Ditmaal laat ik een kleedje zien dat grotendeels geborduurd is door een handwerkvriendin, die ruim twee jaar geleden helaas is overleden.

Het kleed was nog niet af. De motieven op het mooie antieke linnen stof zijn door mijn vriendin J. geborduurd. Ik heb afgelopen tijd de stoprand en de dubbele zoom rondom het kleedje geborduurd en kan het nu afgewerkte prachtige borduurwerk aan haar broer teruggeven.

Proekje 3 !

Nogmaals Gonny aan het woord:

De achterkaft met binnenblad is door draden tellen en hertellen en nog eens tellen precies even groot als het titelblad…zucht.



De vlinder van het titelblad heb ik ook op het achterblad gezet. Daar had ik het misschien bij moeten laten. Méér is niet altijd ook mooier. Omdat de oosterse vlechtsteek één van mijn favoriete steken is, móest die eromheen geborduurd worden. Ik heb hem denk ik wel 4 keer uitgehaald en opnieuw geborduurd, omdat ik probeerde in patroon het hoekje om te werken. Dat is een nog niet opgeloste puzzel gebleven. Het resultaat is wat plomp uitgevallen. Als iemand van u wel weet hoe het moet, wil ik heel graag de tekening van het patroon hebben hebben hebben.
Op het binnenblad zijn de hoofdletters van het internetalfabetje geborduurd. Hier wordt maar weer eens goed duidelijk dat een evenwichtige compositie belangrijker is dan een borduurfoutje. Ik ben heel tevreden over deze pagina.


Nu ik de kaften en één bladzijde van het pronkboek af heb, moet ik een paar keuzes maken. Dat vind ik lastig omdat ik mezelf beperkingen ga opleggen. Het maar wat aanmodderen is nu wel voorbij. Toch moet dat nú echt gebeuren. Vooruit dan maar:
1. De volgende bladzijden mogen niet uitsteken buiten de kaften. Daar moet ik in het vervolg rekening mee houden. Meer tel- en meetwerk dus.
2. De kleuren van het hele pronkboekje moeten passen bij wat ik nu heb: ecru, beigetinten en roodtinten. Af en toe een piepklein afstekend kleuraccent mag wel nog. Tóch?
3. De volgende bladzijden van het boekje moeten elk met een andere techniek gevuld worden. Kruis- en stiksteekjes hebben we nu wel genoeg gezien.

Een prachtcadeau.

Als verzamelaar van oude DMC boeken, garens e.d. was ik helemaal sprakeloos, toen Maria mij dit cadeau zo maar overhandigde.
Deze mooie plaat had ik nog nooit gezien. Het is een drieluik van 86 cm breed en 49 cm hoog. Zowel aan de linker als rechter zijde staat de uitleg van steken voor handwerken. In het middenstuk is een overzicht te zien van de fabricage van een Streng Perlégaren DMC uit ruwe Katoen.

Deze mooie plaat krijgt een ereplaats in de Merklapperie.

Maria Bedankt !

Nog één keer het thema "Nuttig en Fraai: Textiel, mode en design".

Al geruime tijd was ik tussendoor een theedoek aan het borduren.... lijnen trekken.... hokjes maken.... en hokjes vullen....!
Toen ik gevraagd werd om naar de Textieldagen te komen, leek het me een leuk idee om met het invullen van de theedoek rekening te houden met het thema: "Nuttig en Fraai".
Een theedoek is immers iets nuttigs en in mijn geval kon ik hem verfraaien. Na enig zoeken, stuitte ik in de boeken op een "schuin" alfabet.
Tijdens de Textieldagen heb ik tussendoor heerlijk kunnen borduren aan mijn doek en zie hier het resultaat.


Luc heeft een mooie foto-impressie gemaakt.
Voor eenieder die aanwezig is geweest bij de Textieldagen: klik op deze link om nog eens na te genieten. Voor de mensen die niet in de gelegenheid waren, zie hier wat u heeft gemist.

Het waren voor ons onvergetelijke dagen in de provincie Groningen.

"Nuttig en Fraai" op Borg Verhildersum.

Afgelopen weekend waren de jaarlijkse Textieldagen op Borg Verhildersum.


Er was veel belangstelling, zoals hier te zien is bij het vilten van hoeden.



Nynke geeft weer een workshop.


Op zaterdag was de familie Vloedgraven aanwezig en gaf een demonstratie van het Staphorster stipwerk.


Ook voor de kleintjes waren er activiteiten.


Vol belangstelling werd er naar de uitleg over de prachtige, kleurrijke zijden stoffen geluisterd.


Elma en ik waren van de EHBO, Eerste Hulp Bij Handwerkproblemen. Elma legt hier uit hoe een boord aan een vest gebreid wordt met twee rondbreinaalden.


Hier kunnen jullie zien, dat we veel plezier hebben gehad deze dagen.

Proekje 2 !

Weer een logje van Gonny.

Zie hier het titelblad van mijn boekje, met binnenblad.



Het titelblad is mijn trots, voorlopig. Daar kan ik mee komen aanpronken bij een potentieel aanstaande schoonmoeder. Het binnenblad niet: dat oogt rommelig. Het was, achteraf bezien, mooier geworden als ik alleen de kleine schrijfletter gebruikt had én als ik de letters anders op de lijnen van het stof had gepositioneerd.
Het alfabetje had ik al eerder op mijn reizen over het internet gevonden toen ik speciaal op zoek was naar een kleine schrijfletter om een lange tekst op een stoplap te borduren. Dit alfabet was perfect en de letters borduren ook lekker weg. Omdat het de kleinste schuine letter is die ik kon vinden heb ik hem ook voor mijn boekje gebruikt. Op 10 draads stof valt het echter behoorlijk groter uit dan op die 13,5 draden van de stoplap.



Voor ik begon met borduren had ik de lap bandlinnen enthousiast alvast in vier gelijke stukken geknipt: twee stukken voor het titelblad en twee voor het achterblad. Had ik dus niks meer over voor de rug van het boekje. Een nadeel dat een voordeel werd toen ik bedacht dat ik zo ook niet gebonden ben aan een vooraf bepaalde omvang van het boekje. Ik kan het zo dik maken als ik wil. Het probleem van de binding los ik later wel op.



Met het zoompje aan de boven- en onderkant van het bandlinnen verloor ik in totaal vier regels hoogte. Dat verlies aan hoogte heb ik weer goed gemaakt door de omtrek af te werken met hedebo boogjes. Met behulp van de halfronde hedebopin zijn ze allemaal even groot geworden. Ik pronk graag met die boogjes. Ik heb nog even gepiekerd over een tweede rij boogjes alleen om het plezier van het maken er van. Maar dat vond ik toch té frivool voor zo’n kloek boek als dit moet worden.
Aan de korte kant zijn het er negen, een mooi ongelijk aantal. Ik ga die boogjes gebruiken om de pagina’s op een of andere manier aan de kaften te bevestigen.