L'ane et le chien.

De laatste weken heb ik weer eens lekker ouderwets een merklapje nageborduurd van een patroon.

Ongeveer 12 jaar geleden kreeg ik dit miniboekje, waarin een aantal afbeeldingen van merklapjes staan van de Collection Musee DMC. Een verzamelaar van merklappatronen (zoals ik) zoekt net zo lang totdat alle patronen binnen zijn.

Één van die lapjes kreeg ik maar niet uit mijn hoofd: De ezel en de hond, zo'n lief lapje.

Bovendien schreef ik in dit logje, dat ik nog een allerlaatste stofje had liggen van mijn overleden zus. Het is een lapje waarvan de schering en inslag afwijkend is namelijk 22 x 19 draadjes per cm. Bovendien weet ik eigenlijk niet of het wel linnen is, misschien is het slechts ongebleekte katoen, maar daarom niet minder dierbaar voor mij.

Ik heb gewerkt met zijden garen van Au Ver a Soie, de Soie Surfine in 4 kleuren.

Het is duidelijk te zien, dat ik enkele kleine aanpassingen heb gedaan aan het lapje, zo heb ik een heel motief van de linker rand laten vervallen, waardoor het witte vlak in het midden minder groot is. Het geborduurde gedeelte is 25 cm breed en bijna 20 cm hoog.

Is dit geen schattig ezeltje??

Er staat geen datum op het patroon, maar gezien de leeftijd van de andere lapjes uit het miniboekje neem ik aan, dat dit merklapje van rond het jaar 1900 is. Het meisje Louise Comtat heeft gebruik gemaakt van voorbeelden uit de Sajou boekjes.

De ezel en de hond komen uit Sajou boekje 104 pagina 7.

Lieve groet,

Jeanny.