Enkele cursisten hebben aangegeven dat ze graag de theedoek willen gaan borduren.
Het wordt dan geen grote theedoek, maar een doekje voor in een broodmandje.
Omdat we graag altijd een tastbaar voorbeeld willen hebben (en ik vind het zonde, dat mijn grote theedoek dan over de tafel blijft gaan) heb ik als voorbeeld een klein 'LAPJE' geborduurd, wat ik ook makkelijk dubbelgevouwen in mijn mappen kan meenemen.
In de bovenste rij heb ik twee handjes geborduurd, die elkaar in het midden vastpakken. Dit symboliseert de gezamenlijke aanpak van die groep cursisten.
donderdag 25 november 2010
donderdag 11 november 2010
Bezoek 9 november.
Afgelopen dinsdag 9 november kregen we bezoek in de Merklapperie. Een groep borduurliefhebsters uit het Brabantse en twee dames uit het Gelderse.
Angela, Annie, Diny, Hanneke, Ine, Maartje, Ria, Ria, Riet en Wilma.
Ine heeft volgend verslag van dit bezoek gemaakt:
Bezoek aan de Merklapperie van Jeanny Cobben.
Al meteen zagen we het: hier woont een echte borduurster. Een opvallende fotoprint van Perzisch Ajour siert de voorgevel.
We worden heel hartelijk welkom geheten door Jeanny en Luc.
Na even voorstellen krijgen wij de keuze, eerst kijken of eerst koffie.
Natuurlijk was die keuze niet moeilijk, kijken!
Dat kijken begint al in de hal. Prachtige merklappen zie je langs de trap naar boven, de hele muur is gevuld. Op het kastje kleine werkjes en een album met merklapfoto’s. Elke dag ligt een ander plaatje in het zicht.
In de kamer een wand met Schotse lappen maar dan uit Sittard. Langs de kast hangt een mooie oude pronkrol “Töchter des k Blut Sittard”.
De Liefdezusters van het Kostbaar Bloed vestigden zich in 1857 te Sittard en hielden zich daar bezig met armen- en ziekenzorg. Ook stichtten zij er in 1858 een Bewaarschool.
Maar Jeanny heeft ook een prachtige pronkrol! Dus gaat het naar boven. Voorbij al die merklappen die ons bij binnenkomst al waren opgevallen.
Eerst een blik in de strijkkamer waar een prachtige Ajourlap hangt. En enkele dozen met handwerkboeken voor de verkoop waar we in kunnen snuffelen.
Ook in haar werkkamer zijn vele blijken van Jeanny’s passie voor handwerken.
Dan komt haar pronkrol te voorschijn.
Terwijl deze wordt uitgerold op het bed verteld Jeanny van elk onderdeel hoe dit tot stand is gekomen en wat het verhaal erachter is. Juist die verhalen maken dit en alle ander werkstukken tot zo’n boeiende verzameling.
Ook de pronkrol van Nelly mogen we bewonderen. Leuk om te zien hoe iedere borduurster er haar eigen kenmerk aan geeft.
De koffie is klaar en wij gaan naar de Merklapperie. Koffie en thee met heerlijke Limburgse vlaai. De Merklapperie, ingericht met zoveel oog voor details, lijkt een beetje op een kippenhok (geintje), druk gepraat, ieder vertelt over haar eigen borduurervaringen.
Diny heeft haar eigen borduurwerk ook meegebracht. Opnieuw komen vele verschillende technieken op tafel. Want ook deze lapjes worden straks een pronkrol.
Maar helaas de tijd tikt door. Het wordt tijd voor het afscheid. Nog een paar laatste blikken in de kamer. De Theedoek, die hadden we ook nog niet gezien! Maar dan gaat het toch echt weer richting huis.
Met de uitnodiging om nog eens terug te komen worden we uitgezwaaid door Jeanny en Luc.
Het is gaan regenen. Mooi weer om strakjes thuis bij de kachel naald en draad weer op te pakken. We hebben genoeg inspiratie opgedaan vanmiddag.
Angela, Annie, Diny, Hanneke, Ine, Maartje, Ria, Ria, Riet en Wilma, bedankt voor jullie gezellige bezoek. Luc en Jeanny.
Angela, Annie, Diny, Hanneke, Ine, Maartje, Ria, Ria, Riet en Wilma.
Ine heeft volgend verslag van dit bezoek gemaakt:
Bezoek aan de Merklapperie van Jeanny Cobben.
Al meteen zagen we het: hier woont een echte borduurster. Een opvallende fotoprint van Perzisch Ajour siert de voorgevel.
We worden heel hartelijk welkom geheten door Jeanny en Luc.
Na even voorstellen krijgen wij de keuze, eerst kijken of eerst koffie.
Natuurlijk was die keuze niet moeilijk, kijken!
Dat kijken begint al in de hal. Prachtige merklappen zie je langs de trap naar boven, de hele muur is gevuld. Op het kastje kleine werkjes en een album met merklapfoto’s. Elke dag ligt een ander plaatje in het zicht.
In de kamer een wand met Schotse lappen maar dan uit Sittard. Langs de kast hangt een mooie oude pronkrol “Töchter des k Blut Sittard”.
De Liefdezusters van het Kostbaar Bloed vestigden zich in 1857 te Sittard en hielden zich daar bezig met armen- en ziekenzorg. Ook stichtten zij er in 1858 een Bewaarschool.
Maar Jeanny heeft ook een prachtige pronkrol! Dus gaat het naar boven. Voorbij al die merklappen die ons bij binnenkomst al waren opgevallen.
Eerst een blik in de strijkkamer waar een prachtige Ajourlap hangt. En enkele dozen met handwerkboeken voor de verkoop waar we in kunnen snuffelen.
Ook in haar werkkamer zijn vele blijken van Jeanny’s passie voor handwerken.
Dan komt haar pronkrol te voorschijn.
Terwijl deze wordt uitgerold op het bed verteld Jeanny van elk onderdeel hoe dit tot stand is gekomen en wat het verhaal erachter is. Juist die verhalen maken dit en alle ander werkstukken tot zo’n boeiende verzameling.
Ook de pronkrol van Nelly mogen we bewonderen. Leuk om te zien hoe iedere borduurster er haar eigen kenmerk aan geeft.
De koffie is klaar en wij gaan naar de Merklapperie. Koffie en thee met heerlijke Limburgse vlaai. De Merklapperie, ingericht met zoveel oog voor details, lijkt een beetje op een kippenhok (geintje), druk gepraat, ieder vertelt over haar eigen borduurervaringen.
Diny heeft haar eigen borduurwerk ook meegebracht. Opnieuw komen vele verschillende technieken op tafel. Want ook deze lapjes worden straks een pronkrol.
Maar helaas de tijd tikt door. Het wordt tijd voor het afscheid. Nog een paar laatste blikken in de kamer. De Theedoek, die hadden we ook nog niet gezien! Maar dan gaat het toch echt weer richting huis.
Met de uitnodiging om nog eens terug te komen worden we uitgezwaaid door Jeanny en Luc.
Het is gaan regenen. Mooi weer om strakjes thuis bij de kachel naald en draad weer op te pakken. We hebben genoeg inspiratie opgedaan vanmiddag.
Angela, Annie, Diny, Hanneke, Ine, Maartje, Ria, Ria, Riet en Wilma, bedankt voor jullie gezellige bezoek. Luc en Jeanny.
maandag 8 november 2010
Tweede geborduurde omslag.
In mijn berichtje van 27 augustus liet ik een geborduurde omslag zien.
Ik had nog stof over om een tweede map te bekleden.
Deze heb ik vorige week tussen de cursussen door geborduurd en in elkaar gezet.
Het stof is 12 draden per cm. Deze mappen worden nogal veel gebruikt, vandaar dat ik de patroontjes geborduurd heb met perlé garen nr. 12 van DMC., omdat dit beter tegen een stootje kan.
De achterzijde.....
en een uitvergroting. Dit patroontje is hier gratis te downloaden.
En dit was de eerste omslag.
Ik had nog stof over om een tweede map te bekleden.
Deze heb ik vorige week tussen de cursussen door geborduurd en in elkaar gezet.
Het stof is 12 draden per cm. Deze mappen worden nogal veel gebruikt, vandaar dat ik de patroontjes geborduurd heb met perlé garen nr. 12 van DMC., omdat dit beter tegen een stootje kan.
De achterzijde.....
en een uitvergroting. Dit patroontje is hier gratis te downloaden.
En dit was de eerste omslag.
maandag 1 november 2010
Even terug in de tijd !
Voor mijn gevoel heb ik de laatste tijd weinig nieuwe werkjes kunnen laten zien. Oké mijn theedoek, maar verder alleen maar klein "grut".
Maar ik heb niet stil gezeten.
Zoals de meesten weten, geef ik cursus zowel bij Naald & Draad in Roermond als bij mij thuis. Jaren geleden begon ik in Roermond met hardanger. Hiervoor ontwierp ik deze twee beginners kleedjes, een groot en een klein.
Snel volgden er nog twee kleedjes met steeds moeilijkere invullingen.
Ajour kon ook niet meer uitblijven.
Niet veel later startte ik ook thuis met lessen en om niet steeds met mijn hele handeltje heen en weer te hoeven sjouwen, borduurde ik alles nog maar een keer. Het ajour kleedje voor thuis heb ik indertijd in een andere vorm dan het patroon geborduurd en dat heeft me steeds gestoord. Dit heb ik in de laatste weken opnieuw geborduurd op 14 draads Edinburgh linnen met garen Broder Spécial dikte 25 van DMC.
Toevallig was het ajour lapje in Roermond erg "smoezelig" en heb ik het meegenomen om op 60 gr.C was mee te laten draaien. Ja ja, dat kan echt !
Hierbij komt het volgende in mijn gedachten. In december 2003, enkele dagen voordat mijn tweede zus overleed, gaf ze me al haar handwerkspullen mee. Ze wist dat ik er nog wel iets mee zou gaan doen. Dat is ook gebeurd. Dit ajour kleedje is geborduurd op een van de stoffen van mijn zus.
Zo ook deze Marker merklap met zijn eigen verhaal......
en dit Schwälmer lapje.
En als laatste ligt er al die tijd nog een prachtig 19-draads linnen lapje. Dit zal een klein merklapje worden wat ik altijd al heb willen maken.
Maar ik heb niet stil gezeten.
Zoals de meesten weten, geef ik cursus zowel bij Naald & Draad in Roermond als bij mij thuis. Jaren geleden begon ik in Roermond met hardanger. Hiervoor ontwierp ik deze twee beginners kleedjes, een groot en een klein.
Snel volgden er nog twee kleedjes met steeds moeilijkere invullingen.
Ajour kon ook niet meer uitblijven.
Niet veel later startte ik ook thuis met lessen en om niet steeds met mijn hele handeltje heen en weer te hoeven sjouwen, borduurde ik alles nog maar een keer. Het ajour kleedje voor thuis heb ik indertijd in een andere vorm dan het patroon geborduurd en dat heeft me steeds gestoord. Dit heb ik in de laatste weken opnieuw geborduurd op 14 draads Edinburgh linnen met garen Broder Spécial dikte 25 van DMC.
Toevallig was het ajour lapje in Roermond erg "smoezelig" en heb ik het meegenomen om op 60 gr.C was mee te laten draaien. Ja ja, dat kan echt !
Hierbij komt het volgende in mijn gedachten. In december 2003, enkele dagen voordat mijn tweede zus overleed, gaf ze me al haar handwerkspullen mee. Ze wist dat ik er nog wel iets mee zou gaan doen. Dat is ook gebeurd. Dit ajour kleedje is geborduurd op een van de stoffen van mijn zus.
Zo ook deze Marker merklap met zijn eigen verhaal......
en dit Schwälmer lapje.
En als laatste ligt er al die tijd nog een prachtig 19-draads linnen lapje. Dit zal een klein merklapje worden wat ik altijd al heb willen maken.